Lohusa Kafası- Lohusa Depresyonu Farkındalık Haftası

Çınar doğduğunun akşamı kan şekeri düşüklüğü nedeni ile yoğun bakıma alınmıştı. Bizde ilk gece nasıl geçecek, hastanede yanımızda kim kalsın telaşından bir anda bambaşka bir boyuta geçiş yapmıştık. İlk gece emzirmeye bile girememiştim yanına. Hemşire odamıza sağma aparatı getirmişti. Üç saatte bir mutlaka süt gelmese bile sağmamı söylemişti. Sağdığım sütleri hemşireler ile Çınar’a iletebiliyorduk. Doktor ne kadar süre kalacağımız konusunda net bir bilgi de söylemiyordu. Duruma göre netleşecek şimdilik bir şey söyleyemeyiz diyorlardı. 4 gece hastanede kaldık. 2. geceden itibaren, 3 saatte bir yoğunbakıma girip emzirmeye başlamıştım. Bu süre zarfında lohusalık yanıma hiç uğramadı. Baran’la aramızda gizli bir anlaşma yapmış gibiydik. Birbirimizin modunu aşağıya çekecek, moralini bozacak düşüncelerden çok uzaktaydık. Hatta 2 emzirme arasında dışarı çıkıp yemek bile yedik. Evliliğimizin ikinci senesini kutlamak için Viktor Levi’ye gittik. Hızlıca yemeği bitirip tekrar hastaneye geri döndük. Çınar’ın 4. günün sonunda değerleri normale döndü ve eve gitmeye hak kazandık. Bende lohusa kafası eve gidince başladı.

Tam tamına eve vardığımız günün ertesi günü lohusa kafası başladı. Lohusalığı iliklerime kadar yaşadım diyebilirim. Gece terlemeleri ardından tir tir titremeler.... Gece boyu 3 tişörtü sırılsıklam olduğu için değiştirdiğimi bilirim. Sonrasında uykusuzluktan yastık emzirmeye kadar giden kafa gidikliği, her şeyin fazla gelmesi, bebekle eve alışma süreci.... evin düzeni hiç kuralamayacakmış hissi... Benim titremelerden sonra annem tüm batıl inançları yerine getirmişti.Yatak odasına çalı süpürgesi asmak mı dersin, zorla kırmızı taç taktırmak mı...

Doğumdan sonra hormon istilasının bir çıktısı olarak lohusalık buhranını tatmış oldum. Herkes de hormon etkileri tabi aynı olmuyor. Hormonuna göre değişir J

O süreçte şunu dediğimi hatırlıyorum bir daha lohusa kafasına girmeyeceğimi bilsem hemen tekrardan hamile kalırım.

Hormonlar yavaş yavaş yakamı bıraktılar, önce gece terlemelerim bitti sonrasında kafamdaki deli sorular ve kaygılar...

Doğum sonrasındaki desteği çok önemsiyorum. Bu kadar çabuk bu hislerden kurtulmuş olmamın en temel noktası etrafımdaki insanların bana çok yardımcı olması. Ben de bu süreçte her şeyi kendim yapacağım kimsenin desteğine ihtiyacım yok kafasına girmedim. Yeni doğum yapmış kadınları yalnız bırakmamak yanlarında olmak çok değerli. 40’ı çıkmayan lohusa tek başına bırakılmaz anlayışı bu ihtiyaçtan doğmuş. Yeni doğum yapmış yapacak kişilere tavsiyem yardım etmek isteyenlere mümkün olduğunca kucak açın çünkü bu süreçte paylaşmak, hisleri içine atmamak en önemlisi.

Lohusalık buhranı paylaştıkça azalır dostlar...

Görsel: Phoebe Wahl illustration